अग्निहोत्र: माणूस म्हणून जगताना

हे माझ्या कवितांच अग्निहोत्र आहे आणि ईथे काही ईतरांच्या गाजलेल्या कविता ही आहेत माझ्यातल्या रागाला उद्वेगाला,मीच करून दिलेली वाट आहे ही ज्या समाजात मी राहतो त्या समाजच मी काही देण लागतो याची जाणीव ठेवून ह्या दिलेल्या प्रतिक्रिया आहेत त्याना शब्द बद्द केलय मी काही कवी नाही, पण कुठ तरी वाचल होत तू असह्य होऊन काहीतरी लिहिलस का? मग ती कविता आहे आपलेच शब्द पुन्हा वाचून तोच क्षण पुन्हा मनात भरून येतो का? मग ती कविता आहे, कुणाला आवडो वा न आवडो कवितांच तुझे तसेच भागते का? मग ती कविता आहे.

Thursday, November 25, 2010

माणूस म्हणून जगताना

माणूस म्हणून जगताना
हा एक हिशोब करुन तर बघा!
"किती जगलो" याऐवजी
"कसे जगलो"?
हा एक प्रश्न जरा मनाला विचारुन तर बघा!
कधी असेही जगून
बघा.....

कधीतरी एखाद्यावर विनोद करण्याआधी
समोरच्याचा विचार
करुन तर बघा!
तर कधी कोणाच्या हास्यासाठी,समाधानासाठी
न आवडलेल्या
विनोदावरही हसुन तर बघा!
कधी असेही जगून बघा.....

संकटांमुळे
खचून जाणारे तर शेकडोंनी मिळतात
कधीतरी अडचणींवर मात करण्याची हिम्मत
दाखवुन तर बघा!
स्वतःपुरता विचार तर नेहमीच करतो आपण
कधीतरी
बुडत्या्साठी काठीचा आधार होउन तर बघा!
कधी असेही जगून बघा.....

वर्तमान
आणि भवि्ष्याची चिंता तर सदाचीच असते
कधीतरी भूतकाळाच्या वि्श्वात
गुंगून तर बघा!
काळाची वाळू हातातुन निसटली म्हणुन काय झाले?
आधी
अनुभवलेला क्षण पुन्हा एकदा जगून तर बघा!
कधी असेही जगून बघा.....

प्रतिसादाची
काळजी का करावी नेहमी?
एखाद्यावर जिवापाड,निर्मळ,एकतर्फी प्रेम करुन तर
बघा!
ज्या प्रेमाबद्दल सर्व जग कुतूहल करते
त्या अथांग भावनेची
व्याख्या करुन तर बघा!
कधी असेही जगून बघा.....

अतिसामान्य जीवन
नशीबी असले म्हणून काय झाले?
कधीतरी सामान्यातले असामान्य होण्याची
जिद्द दाखवून तर बघा!

No comments:

अग्नीहोत्र

समर्थाची स्तभधता आणि संयम हा सद्गुण आहे . त्याल नेहमीच प्रतीजबाब मिळतो .पण,,, नामर्दांचा संयम हा चेष्टेचा विषय असतो . हिंदुस्थानची अप्रतिष्ठा याच नामर्द पानातून झाली आहे --ग.वा.बेहरे त्यामुळे समाजात ज्या काही चुका होतात घडतात त्या सज्जनांच्या निष्क्रीयतेमुळे दुर्जानांमुळे नाही तुम्हाला काय वाटत? आणि मला त्या निष्क्रिय सज्जनांच्या पंक्तीत बसायचे नाही त्या साठी हा छोटासा प्रयत्न आपणही तो कराल हि अपेक्षा,,,,,,,,,,,,,,

पान

Thursday, November 25, 2010

माणूस म्हणून जगताना

No comments:

Post a Comment