हे माझ्या कवितांच अग्निहोत्र आहे आणि ईथे काही ईतरांच्या गाजलेल्या कविता ही आहेत माझ्यातल्या रागाला उद्वेगाला,मीच करून दिलेली वाट आहे ही ज्या समाजात मी राहतो त्या समाजच मी काही देण लागतो याची जाणीव ठेवून ह्या दिलेल्या प्रतिक्रिया आहेत त्याना शब्द बद्द केलय मी काही कवी नाही, पण कुठ तरी वाचल होत तू असह्य होऊन काहीतरी लिहिलस का? मग ती कविता आहे आपलेच शब्द पुन्हा वाचून तोच क्षण पुन्हा मनात भरून येतो का? मग ती कविता आहे, कुणाला आवडो वा न आवडो कवितांच तुझे तसेच भागते का? मग ती कविता आहे.
Sunday, October 24, 2010
जगण्यासाठी ...
जगण्यासाठी ...
पोट जाळाव लागत
घाम गाळावा लागतो
नाक घसाव लागत
गुढगे टेकावे लागतात ,,
कानाडोला करावा लागतो
शब्द गिळावे लागतात
मन मारव लागत
पाठ फिरवावी लागते,,
बगल द्यावी लागते
दमान घ्याव लागत
डोक चालवाव लागत
कंबर कसावी लागते,,
आणि कधी कधी ,,
दोन हात करावे लगतात
धडा शिकवावा लागतो
शेवटी,,,
शेंडी तुटो पारंबी
लढत रहाव लागत.
कारण पर्यायच नसतो .
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment