ओळखलत का सर मला ?
पावसात आला कुणी ?
कपडे होते कर्दमलेले केसावरती पाणी..
क्षणभर बसला नंतर हसला ,
बोलला वरती पाहून ..
"गंगामाइ पाहुनी आली गेली घरट्यात राहून
माहेरवशिन पोरी सारखी चार भिंतीत नाचली
मोकळ्या हाती जाइल कशी?
बायको मात्र वाचली ..
भिंत खचली
चुल विझली
होते नव्हते गेले ..
प्रसाद म्हणून पापन्यावरती पाणी तेव्हडे ठेवले
कारभारणिला घेवून संगे ,,
सर आता लढतो आहें
पडकी भिंत बांधतो आहें,
चिखल गाळ काढतो आहें
खिशाकडे हात जाताच,,,?
हसत हसत उठला ,,
"पैसे नको सर मला ..जरा एकटेपणा वाटला
मोडून पडला संसार तरी मोडला नाही कणा
पाठीवरती हात ठेवून फक्त लढ म्हणा
फक्त लढ म्हणा
कुसुमाग्रज ..वि.वा.शिरवाडकर
हे माझ्या कवितांच अग्निहोत्र आहे आणि ईथे काही ईतरांच्या गाजलेल्या कविता ही आहेत माझ्यातल्या रागाला उद्वेगाला,मीच करून दिलेली वाट आहे ही ज्या समाजात मी राहतो त्या समाजच मी काही देण लागतो याची जाणीव ठेवून ह्या दिलेल्या प्रतिक्रिया आहेत त्याना शब्द बद्द केलय मी काही कवी नाही, पण कुठ तरी वाचल होत तू असह्य होऊन काहीतरी लिहिलस का? मग ती कविता आहे आपलेच शब्द पुन्हा वाचून तोच क्षण पुन्हा मनात भरून येतो का? मग ती कविता आहे, कुणाला आवडो वा न आवडो कवितांच तुझे तसेच भागते का? मग ती कविता आहे.
No comments:
Post a Comment